To co się działo tuż po zakończeniu wczorajszego meczu w Maszewie przechodzi ludzkie pojęcie. Znacie mnie i wiecie, że nie jestem łowcą sensacji, ale o tym napisać muszę. Nie moją rzeczą jest oceniać kto zawinił, byli na meczu sędziowie, był delegat ZZPN, była wreszcie policja. To ich kompetencje i obowiązek. Ale moim prawem jest opisać to, co widziałem z bliska na własne oczy. Przepychanki między zawodnikami, zwłaszcza w meczach niższych lig nie są niestety rzadkością. Rękoczyny zamieniają się później w utarczki słowne, a bo on, a bo musiałem, a bo działa nam się krzywda. Te rzeczy omijam jak zadżumiony teren, o ile nie dzieje się coś, co rzeczywiście wykracza poza jakiekolwiek normy etyki, godności i honoru. A takie coś po meczu z Masovią widziałem. Zaraz po końcowym gwizdku doszło do zwarcia zawodników. Zdarza się niestety nawet w lidze mistrzów. Ale kto (pomijając powody i cel) atakuje kogoś nierównego mu wagą od tyłu, szarpie za szyję, przewraca i jeszcze próbuje mu coś zrobić? W taki sposób ukarany wcześniej czerwoną kartką bramkarz Masovii Paweł Pakul zaatakował Oskara Ziętego. Przypomnę, że Pakul po otrzymaniu czerwonej kartki nie miał prawa w tym miejscu w ogóle się znajdować, a Zięty jest urodzony 7 kwietnia 1999, czyli jakby nie patrzeć jeszcze dziecko. Godząc się na granie w piłkę nie musi godzić się na bandyctwo i chamstwo. Miejmy nadzieję, że odpowiednie służby ZZPN zareagują tym razem nie po ojcowsku. Takie zbydlęcenie nie zasługuje na klapsa, to się kwalifikuje do pręgierza.
Jako ciekawostkę dodam jeszcze, że wśród atakujących byli też ludzie w kamizelkach ochroniarskich.

tg